zasmucać

zasmucać
zasmucać {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIIa, zasmucaćam, zasmucaća, zasmucaćają, zasmucaćany {{/stl_8}}– zasmucić {{/stl_13}}{{stl_8}}dk VIIb, zasmucaćcę, zasmucaćci, zasmucaćsmuć, zasmucaćcony {{/stl_8}}{{stl_7}}'sprawiać, że ktoś staje się smutny; powodować smutek, zmartwienie u kogoś; przygnębiać kogoś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Zasmuca mnie ten stan rzeczy. Zasmuciła matkę informacja o złych ocenach córki. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • zasmucać się – zasmucić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} stawać się smutnym, przygnębionym; pogrążać się w smutku, martwić się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zasmucać się z błahego powodu. Zasmucić się na wieść o śmierci kogoś bliskiego. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zasmucić — dk VIa, zasmucićcę, zasmucićcisz, zasmucićsmuć, zasmucićcił, zasmucićcony zasmucać ndk I, zasmucićam, zasmucićasz, zasmucićają, zasmucićaj, zasmucićał, zasmucićany «uczynić kogoś smutnym, wywołać smutek u kogoś; zmartwić, przygnębić kogoś»… …   Słownik języka polskiego

  • smucić — ndk VIa, smucićcę, smucićcisz, smuć, smucićcił, smucićcony «być przyczyną czyjegoś smutku, napełniać smutkiem; martwić, zasmucać» Smuci kogoś zła wiadomość, czyjeś zachowanie, czyjaś choroba. Smuci mnie, że tak się stało. smucić się «być smutnym …   Słownik języka polskiego

  • chmurzyć się II – nachmurzyć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} okazywać wyrazem twarzy (np. marszcząc brwi, ściągając usta, zaciskając zęby) swoje niezadowolenie, zagniewanie, smutek, ponury nastrój; zasępiać się, gniewać się, dąsać się,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • przygnębiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, przygnębiaćam, przygnębiaća, przygnębiaćają, przygnębiaćany {{/stl 8}}– przygnębić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, przygnębiaćbię, przygnębiaćbi, przygnębiaćbiony {{/stl 8}}{{stl 7}} głęboko zasmucać, źle wpływać… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • smucić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, smucićcę, smucićci, smuć, smucićcony {{/stl 8}}{{stl 7}} być powodem czyjegoś smutku; martwić, zasmucać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Smuci kogoś czyjeś postępowanie. Smuci kogoś zła atmosfera w domu, w pracy. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”